Een dijkval aan de Oosterschelde
In oostelijke richting wandelend of fietsend door de Wilhelminapolder of Kattendijksedijk stuit u vanzelf op de Oosterscheldedijk. Hier houdt Zuid-Beveland op. Staande op die Oosterscheldedijk wordt u beloond met een schitterend uitzicht over de Oosterschelde.
Halverwege Kattendijk en het Goese Sas liggen een aantal betonnen elementen rommelig door elkaar. Het zijn de schamele resten van een dijk die is prijsgegeven aan de eeuwige vijand van deze provincie. Over het algemeen lijkt het hier erg rustig, maar talrijke vogels foerageren hier en bij tijd en wijle is het een kakofonie van vogelgeluiden te horen.
Al tientallen jaren – om precies te zin sinds 1943 – is dit beeld nagenoeg ongewijzigd gebleven. De verschrikkelijke storm van 1953 heeft de zware muraltelementen van hun plaats getild en wat verderop neergesmeten, zodat de tamelijke strakke formatie, waarin ze tot dan toe hadden gelegen, verstoord werd. Sindsdien is hun positie nauwelijks gewijzigd en er is daar een interessant natuurgebied gebied ontstaan. Dit gebied was vroeger land, maar door een noodlottige dijkval op 9 april 1943 hernam deze haar rechten en bracht daarmee de Wilhelminapolder in grote moeilijkheden.
Het was niet de eerste want het kustgebied ten noorden van Goes stond bekend om zijn grote gevoeligheid voor dijkvallen. Sinds het indijken van de Wilhelminapolder in 1809 zijn er een dertigtal geregistreerd.
Soms beperkt een dijkval zicht tot de beschadiging van de oever, zodat snel herstel vaak mogelijk is, maar in andere gevallen kunnen tientallen tot honderden meters dijk in de diepte verdwijnen.
Tijdens de dijkval van 1943 kwam het water tot aan de Krukweg gelegen boerderij De Mosselbank. Noodgedwongen werd 12 hectare land prijsgegeven en er was twee miljoen kubieke meter grond in de Schelde verdwenen.
Het zoute water was dieper in de bodem gedrongen dan men gehoopt had en nog jaren later zou men er de nadelige gevolgen van onder vinden.
De dijkval van 1943 is een voorbeeld van de wisselvalligheid van het lot dat het aanzien van Zeeland heeft bepaald. Behoudens het landverlies liet de dijkval weinig sporen na. Slechts tien jaar daarna zou ons land getroffen worden door een veel ingrijpender catastrofe en de nawerking daarvan zou uiteindelijk ook van invloed zijn op de ontwikkeling van het Goese havengebied en daarmee het Goese Meer.
